"برای خالی نماندن عریضه"
در هر جامعه ای البته فاصله قشر فرهیخته و عوام زیاد است. ولی گاهی جوامعی وجود دارد که نه تنها تلاشی برای پر کردن این فاصله نمی شود، ونه تنها تلاش نمی شود که جایگاه عوام را در فرهنگ و بینش بالا آورد ، بلکه برعکس، تعریف فرهیخته را عوض می کنند. به شکل سیستماتیک عوامان را در جای متخصصان می نشانند و اساسا فاصله را نه اینکه کم کنند ، که محو می کنند. این هم البته هنری است! گاهی ساختار جامعه به شکلی است که "جهل" به شکل سیستماتیک و منظم دست به دست می شود. "جهل سیستماتیک "، "جهلی" که ارزش وار تولید، توزیع و تکریم می شود، به سنگ بنای حیات افراد بدل شده و مصیبت این جاست که این گونه جهل، نه با دانستن که تنها با "تجربه کردن و روبرو شدن"، برطرف می شود. و این از جمله بزرگترین تراژدی های حیات انسانی است.
علی رغم این تراژدی، هنوز هم "دانستن" ، مسیری برای تجربه کردن است و در روزگار ما اینترنت گریزگاهی است که می توان سری کشید به حرفها و دانسته هایی عمیق تر . و البته لذت روبرو شدن با موجهای اقیانوسی به نام یوتیوپ را، کویرزدگان اینترنت ایرانی، زمانی که با اینترنت آزاد روبرو می شوند بیشتر درک می کنند . فقط کافی است اراده ای کنی و جستجو کنی ،"فلسفه هنر، جهان های موازی، فلسفه ذهن، آگاهی، روانشناسی اجتماعی، ، تاریخ آلمان، جنگ سرد، ... و همین طور انتخاب است که به صفحه لب تاپ می بارد. می توان انتخاب کرد، عمیق تر، مستند تر، منظم تر و آگاهی بخش تر.
در روایتی، با سندی تا حدودی کج و معوج ، آمده است:
"کویر اینترنت دهن کجی به " کرامت انسانی" است؛ کرامت "انتخاب".
( کویر اینترنت در این روایت، به سکون راء، به معنای اینترنتی است که از آن جز کویری به جای نمانده، چیزی در مایه های فرهنگ کویری)
