عدالتخواهان نباید شادمان باشند که روزگار رسوایی رانتی ها و سفره نشینان چپ و راست فرا رسیده و هیچ غارتگر بیت المالی را دیگر از گزند این پرده افتادگی امانی نیست!
هرچند من هم عمیقا علاقه مندم که ای کاش اینچنین بود و تشت رسوایی ویژه خواران را واژگون شده می دید،
اما این اظهارات اقای چمران رییس شورای شهر تهران در جلسه سه روز قبل شورا "اگر علیه هم حرف بزنیم همه با هم ضرر خواهیم کرد"مرا به فکر فرو برد،
که این ناارامی ها و به هم پریدن های اینور و انور از سر فاش نمودن اسرارها ، جنگ های پیشینی است برای صلح های قانونی پسینی !
قانون هم اینچنین است : که راست از اخور خویش بخورد و بخورد اما سر بر نیاورد و از اخور چپ سرک نکشد ، چپ هم از اخور خویش بخورد و بیاشامد اما جفتک نزند (بخوانید افشا نکند)
به گمانم دیری نمی پاید که جناحین به این جمع بندی میرسند، رو کردن فساد از همدیگر هزینه ای بس گزاف دارد، و باید این رقم را از بازی های سیاسی خود حذف کنند و منطقه ممنوعه و خط قرمز بازی تعیین کنند...
آنگاه زمانی است که احزاب با قاعده بازی خواهند کرد، میدانند که باید قانونی بخورند،با قاعده اختلاس کنند و در چهارچوب مشخص شده از رانت بهره برند،کسی هم برای خوشایند ملت فساد دیگری را جار نزند و به دیگری که سهم بیشتری از سفره می برد اعتراض نکند ....
فضای سیاسی امروز کشور ماقبل این واقعه شوم قرار دارد، و این به هم پریدن ها ، دردهای قبل از وضع حمل احزاب مدرن است که در حال شکل گیری اند،
احزابی که دیگر برای اهداف سیاسی هم حق ندارند افشاگری های اینچنینی بکنند؛
لذا این وقایع را نه تنها به نفع ملت نمیدانم ، بلکه زنگ خطری میپندارم که هشدار روزی را می دهد که دیگر قواعد بازی را چپ و راست یاد بگیرند و ارمان مبارزه با فساد در جمهوری اسلامی به صورت کامل بمیرد و از فضای سیاسی حتی به صورت تصنعی اش هم رخت بربندد...
مگر اینکه تا دیر نشده جریان سوم مردمی که به هیچ وجه قاعده بازی احزاب را نیاموزد و نپذیرد قد علم کند
نمیدانم،
شاید سال ۹۶ اخرین فرصت برای بقای اسلامیت و جمهوریت جمهوری اسلامی باشد....
