چند روزی‌است که پیک خداوندگار دق الباب وجود کرده و ما را فراخوانده‌است به میهمانی بزرگ رمضان. لازم نیست جای دوری بروی، این میزبان عزیز خودش بر تو وارد می‌شود، سفره‌های رنگین از برکت و رحمتش را در وجودت می‌گسترد و نفس نفس‌هایت را معطر به ثنا و ثواب می‌سازد.
امسال با خود عهد کرده‌ام به پاس آمدنش قربانی کنم. آری، دشنه‌ای از اراده تیز کرده‌ام تا به آن هر‌آنچه که بوی نفسانیت و غیر می‌دهد، در وجود خویش سر ببرم.امسال را به تمامیت اجزا و جوارحم قول داده‌ام که لحظه لحظه‌های رمضان را انسان زیست کنم.
که مملکت وجود ما را تنها، سکونت انوار الهی سزاست.سربند جهادت را ببند که رمضان رزم‌گاه آمادگی برای جهاد اکبر است در طول سال...
سرنوشت مارا خیر بنویس
تقدیری مبارک
که آنچه را که زود می خواهی دیر نخواهیم
و آنچه را که تو دیر می خواهی
زود نخواهیم ...